Η Τουρκία χτυπά ξανά στην Αρμενία, ξυπνώντας μνήμες της σφαγής των Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μνήμες που θα έπρεπε να κάνουν τον κόσμο και ειδικά εσάς συνέλληνες, να ξεσηκωθεί για έναν και μόνο λόγο. Οι Αρμένιοι έχουν υποφέρει από την Τουρκία όπως υποφέραμε και ακόμη υποφέρουμε και εμείς. Οι Αρμένιοι είναι αδέλφια μας.
Σε αυτόν τον πόλεμο μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, η Τουρκία υποστηρίζουν τους δεύτερους σε μια ειρωνική προσπάθεια της να προβάλει μια εικόνα ενός «αδελφού τουρκικού έθνους». Όσο εμείς μένουμε αμέτοχοι και εφησυχασμένοι με τα «αδέρφια» μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Τούρκοι προσπαθούν να εδραιωθούν ως ισχυρή περιφερειακή δύναμη μέσα από την εμπλοκή της σε τοπικές συγκρούσεις. Έτσι έκανε και στη Συρία, στη Λιβύη, και τώρα στον Καύκασο. Πως βοηθούν τους Αζέρους; Προσφέρουν τις αεροπορικές δυνατότητες που δεν έχουν οι Αζέροι, διευκολύνουν την μεταφορά μισθοφόρων από τις συριακές ισλαμικές ένοπλες δυνάμεις.
Όμως, γιατί κανένας Έλληνας πολιτικός δεν βγαίνει να βροντοφωνάξει την ειρωνική στάση των γειτόνων μας; Στον προηγούμενο πόλεμο της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, οι Αζέροι ήταν οι ηττημένοι και η ανακωχή του 1994 έθεσε το 14% περίπου της έκτασης της χώρας υπό τον έλεγχο της Αρμενίας, κάτι το οποίο πίστευαν οι Αζέροι πως ήταν μια ιστορική αδικία. Οι Αζέροι πάντα πίστευαν πως η κατοχή από πλευράς της Αρμενίας του Ναγκόρνο Καραμπάχ συνέχιζε να αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου και για τον λόγο αυτό δεν μπορούσε να αναγνωριστεί διεθνώς. Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό; Αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε ίσως χρειαστεί να αφήσετε τα ριάλιτι και να ασχοληθείτε περισσότερο με τα σχέδια των Τούρκων να αναβιώσουν τα παλιά τους «μεγαλεία» και να υποδουλώσουν με το γάντι τους άσπονδους εχθρούς τους.
Η Τουρκία κατέχει παράνομα εδώ και δεκαετίες ένα κομμάτι από την Κύπρο μας και φωνάζει πως η κατοχή αυτή είναι νόμιμη! Τώρα, υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν που φωνάζει πως η κατοχή Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι παράνομη! Μέχρι στιγμής η Τουρκία δρα ανενόχλητη με την Ρωσία να περιμένει να επέμβει μόλις η υποστήριξη της Τουρκίας ξεπεράσει τα «όρια» και την Ευρωπαϊκή Ένωση και της ΗΠΑ να προειδοποιούν. Αυτή η κατάσταση κάνει πολλούς να σκέπτονται τι άλλο ξέρουν να κάνουν πέρα από τις προειδοποιήσεις.
Το γνωρίζατε πως Ελληνοαρμένιοι φεύγουν εθελοντικά για τον πόλεμο; Η αρμενική διασπορά που βρίσκεται στην Ελλάδα προσκάλεσε τα αδέλφια τους να προσφερθούν εθελοντικά στον αρμενικό στρατό προς υπεράσπιση της πατρίδας τους ενάντια στο Αζερμπαϊτζάν ΚΑΙ ενάντια στην Τουρκία. Μέσα σε τρεις μέρες υπέγραψαν περισσότερα από 100 άτομα. Στην Αμερική έχουν γραφτεί 10.000 άνθρωποι. Και ενώ η Τουρκία έχει μπλεχτεί ενεργά στην αντιπαράθεση αυτή, το μόνο βήμα που κάναμε εμείς, τα αδέρφια τους, ήταν μια δήλωση στην οποία καταδικάζαμε την απώλεια ζωών και επιβεβαιώσαμε την ετοιμότητα της χώρας μας να βοηθήσει στην αποκλιμάκωση. Μια δήλωση και τίποτα άλλο.
Ως πότε θα αφήνουμε την Τουρκία να κάνει ότι θέλει ανενόχλητη; Ως πότε θα ακούμε τους «μεγάλους» παίχτες όπως την Γερμανία που μας «απαγορεύει» σε κυρίαρχα κράτη την επιβολή κυρώσεων στους εισβολείς; Γιατί πρέπει να ακολουθούμε συνέχεια την γραμμή της Γερμανίας όταν εμείς και τα αδέρφια μας πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες της συμπεριφοράς της Τουρκίας και του σουλτάνου της που δίκαια πιστεύει πως μπορεί να κάνει ότι θέλει χωρίς να έχει καμία επίπτωση;
Οι σχέσεις μας με την Αρμενία είναι αδερφικές. Είμαστε και οι δυο αρχαίοι λαοί που συνυπήρχαμε για αιώνες. Η Αρμένικη και η Ελληνική γλώσσα μοιράζονται έναν κοινό πρόγονο. Η Ελλάδα ήταν μια από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Αρμενίας το 1991, της γενοκτονίας των Αρμενίων, καθώς και μια από τις ελάχιστες χώρες που έχουν ποινικοποιήσει την άρνηση της Αρμενικής γενοκτονίας. Μετά την Ρωσία, είμαστε από του σημαντικότερους στρατιωτικούς εταίρους της Αρμενίας με Αρμένιους αξιωματικούς να εκπαιδεύονται σε ελληνικές στρατιωτικές σχολές.
Για μια ακόμα μια φορά όμως, η Τουρκία κατατροπώνει τα αδέρφια μας, υποστηρίζοντας τους εχθρούς τους, ενώ εμείς μένουμε μόνο σε γλυκόπικρα λόγια για να μην θυμώσουμε τον σουλτάνο…